Bezočni promigrantski aktivista Haris Pašović na najgrublji način je ponizio i uvrijedio žrtve Holokausta kada je nedužne Jevreje koje je hapsila i u konclogorima ubijala nacifašistička Njemačka Adolfa Hitlera – uporedio za ilegalnim migrantima u kampu “Lipa”, koje niko, dakle, nije uhapsio, već su sami, svojom voljom, krenuli iz svojih zemalja u kojima nema rata. Pašović je, dakle, u istu ravan stavio Aušvic, koji je oslobođen 27. januara 1945. godine, i u kome je ubijeno milion Jevreja, sa kampom “Lipa” u kome niko nije zatvoren, niko ubijen, izuzev što su ga migranti iz hira zapalili. Da li su, Pašoviću, Jevreji tako mogli zapaliti Aušvic, izmišljati hirove sa obrocima i toplom vodom, kako to rade ovi dobrovoljci koji, eto, neće da se vrate svojim kućama!? Strašno je i to poređenje vlasti Unsko-sanskog kantona i države Bosne i Hercegovine sa Trećim rajhom! Dalje, nedopustivo je i ponižavajuće to poređenje Jevreja koje hapsi i ubija Adolf Hitler sa migrantskim hordama koje kriminalnim putevima, sakrivajući identitet, ulaze u Bosnu i Hercegovinu i ugrožavaju sigurnost naših građana, ubijaju, pale i pljačkaju. Jesu li to, Pašoviću, Jevreji radili Nijemcima, to što migrantski kriminalci rade građanima Bosne i Hercegovine? Kakvo je to, Pašoviću, trpanje nevinih jevrejskih žrtava u kontekst migrantskih kriminalaca?
Kakve veze i jedan Jevrej koji je ubijen u Aušvicu, Dahau, Mathauzenu ili Jasenovcu ima sa ubicama Jasmina Berovića, sa migrantskim banditima koji su počinili stotine krivičnih zlodjela nad našim građanima i našom imovinom? Može li se i jedan od šest miliona ubijenih Jevreja u Holokaustu porediti sa stotinama onih koji su napali na policijske snage naše države u Blažuju, ispreturali policijske automobile i ozbiljno zaprijetili životima naših policajaca?
Nije li to stravična drskost promigrantskog ideologa Harisa Pašovića koji se usudio nevinu jevrejsku žrtvu usporediti – a time i poniziti!!!, a time i negirati!!! – sa hordama migrantskih bandita koji iz čistog hira bježe od svojih porodica, društava, domovine, a time i od odgovornosti koju treba da svaki čovjek osjeća prema svome topraku? Trebao bi Haris Pašović da zna da za razlijku od Jevreja koje je pljačkao i ubijao režim Adolfa Hitlera, kao i kvislinški režimi koji su ga slijedili, migranti imaju svoje domovine, u kojima su im zagarantirana ljudska prava. Drskost je Harise Pašoviću upoređivati migranta iz Alžira, Tunisa ili Maroka sa Jevrejima u Hitlerovoj Njemačkoj, jer ovi migranti bježe od svoga, a Jevrejima je otimana imovina i ubijani su kao ljudi bez domovine.
Obilježavati Dan Holokausta slikama sa “Lipe”, poredeći nevinu jevrejsku žrtvu sa migrantskim ilegalcima – prvorazredna je uvreda za instituciju Holokausta, na kojoj se odgaja antifašistička i humanistička budućnost čovječanstva.
Pravo je čudo da na ovu Pašovićevu negaciju i ponižavanje Holokausta dosad nisu reagirali oni koji su najodgovorniji da štite Holokaust od negacije i uvrede.
